حجت الاسلام والمسلمين شيخ علي النجفي به مناسبت میلاد رسول محبت صلی الله علیه و آله در دیدار محبت و مودت شرکت می کند

حجت الاسلام والمسلمين شيخ علي النجفي به مناسبت میلاد رسول محبت صلی الله علیه و آله در دیدار محبت و مودت شرکت می کند

13/2/2011




به مناسبت سالروز ولادت خاتم الأنبیاء حبیب الله حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله وسلم، در استان نجف اشرف دیدار محبت و مودت با حضور اهل سنت از مؤسسه الشافعی و تعدادی از شخصیت­های دینی این استان برگزار شد. در این جشن پیام های مراجع دینی قرائت شد که در آن بر روح برادری و تسامح و تسمک به وحدت این کشور و کنارگذاشتن تفرقه بین مردم  از یک ملت واحد تأکید شد. حاضران نیز بر درس آموزی و عبرت گیری از شخصیت رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم تأکید کردند و خاطر نشان کردند که هیچ امتیازی بین مردم جز تقوا نیست. همچنین بر ضرورت بستن راه برای اجرای نقشه­های تروریستی که سعی در قطعه قطعه کردن بدنه این ملت را دارند تأکید شد.

دفتر حضرت آیت الله العظمی شیخ بشیر النجفی پیامی به این مراسم داشت که توسط فرزند معظم له حجت الاسلام والمسلمین شیخ علی النجفی قرائت شد. در این پیام تأکید شده بود که امت اسلامی به شکل کلی و ملت عراق به شکل خاص باید بدانند که عزت و کرامت آنان در وحدت است و ذلت و خواری آنان در تفرقه. در این پیام همچنین ابعاد مختلفی از درس آموزی و عبرت پذیری از آموزه­های والای اسلامی و تاریخی ارائه شد. تاریخی که مانند یک نمودار گاهی امت اسلامی را به اوج برده و گاهی به حضیض کشانده است. نوسان این نمودار همواره همراهی و تناسب کامل با میزان همبستگی و اخوت و برادری مسلمانان داشته است. در ادامه متن پیام دفتر حضرت آیت الله العظمی شیخ بشیر النجفی دام ظله را خواهیم خواند:

پیام دفتر مرجع عالیقدر جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی شیخ بشیر حسین النجفی دام ظله به همایش محبت و دوستی بین مسلمانان به مناسبت ولادت حضرت رسول اعظم صلی الله علیه و آله وسلم.

بسم الله الرحمن الرحیم

ستایش خدایی را که ما را به راه راست هدایت نمود ودرود بر صلوات بر فرستاده هدایت و رحمت برای مردم دو جهان حضرت محمد بن عبد الله و اهل بیت گرامی و مبارکش و لعنت دائم خدا بر دشمنانشان تا روز واپسین

خداوند سبحان می­فرماید: (يٰا أَيُّهَا اَلنَّبِيُّ إِنّٰا أَرْسَلْنٰاكَ شٰاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً)

(ای پیامبر! به راستی ما تو را شاهد [بر امت] و مژده رسان و بیم دهنده فرستادیم).

(وَ دٰاعِياً إِلَى اَللّٰهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرٰاجاً مُنِيراً) 

(و تو را دعوت کننده به سوی خدا به فرمان او و چراغی فروزان [برای هدایت جهانیان] قرار دادیم).

از نفحات رحمت خداوند سبحان بوده که در روز میلاد رسول رحمت العالمین محمد بن عبد الله صلی الله علیه و آله وسلم در جوار وصی و جانشین او علی بن ابی طالب علیه السلام گردهم آمده­ایم تا این مناسبت عزیز را جشن بگیریم و این نعمت و کرامت بزرگی را که خداوند به ما ارزانی داشته - یعنی نعمت میلاد پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم -  یادآوری کنیم. نعمتی که با هیچ نعمت دیگری قابل قیاس نیست. میلاد مبارک او شروع هدایت و اعتراف به پایان عصر جاهلیت بود. معجزاتی که با آن میلاد شریف همزمان شده بود هشدار و گوشزدی بود برای شروع عصر جدیدی برای بشریت. وظیفه همه ما است که در این سالروز مبارک و عطر آگین، مبانی ای که چنین پیامبر عظیم الشأنی صلی الله علیه و آله و سلم برای اصلاح بشریت و تلاش برای خارج کردن نسل بشر از ظلمت جهل به سوی نور علم و از ذلت عبادت غیر از خداوند متعال، بت­ها، خورشید، ماه، مادیات و هوای نفس به نعمت عظمت توحید، شرف اسلام و عزت دین پایه نهاد برای همگان تبیین و تشریح کنیم. غایت و هدف این رسالت، بسیار بلند و شریف بود به گونه­ای که رسول معظم اسلام صلی الله علیه و آله در زمان کوتاهی که در حدود سه دهه بود، توانست چنین امتی را بنیانگذاری کند و پایه­های دین مبین اسلام را به عنوان بزرگترین آیین آسمانی و درخشان­ترین، و وسیع ترین برنامه راه و کاملترین نوع آن برای همه بشریت تاحال حاضر و تا روز واپسین تثبیت نماید.

حاملان دین الهی باید به بیان این حقیقت بپردازند. حقیقت صلاحیت دین مبین اسلام برای گسترش عدالت در جامعه بشری و سوق دادن مردم به سمت چیزی که خیر و صلاح و نجات آنان در آن نهفته است و به شکلی که کرامت آن­ها حفظ شود، کرامتی که خداوند در قرآن کریم آن را تضمین نموده است: (وَ لَقَدْ كَرَّمْنٰا بَنِي آدَمَ وَ حَمَلْنٰاهُمْ فِي اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ وَ رَزَقْنٰاهُمْ مِنَ اَلطَّيِّبٰاتِ وَ فَضَّلْنٰاهُمْ عَلىٰ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنٰا تَفْضِيلاً) 

(به یقین فرزندان آدم را کرامت دادیم، و آنان را در خشکی و دریا [بر مرکب هایی که در اختیارشان گذاشتیم] سوار کردیم، و به آنان از نعمت های پاکیزه روزی بخشیدیم، وآنان را بر بسیاری از آفریده های خود برتری کامل دادیم).

مبلغان دین باید این معانی را برای همه مردم شرح دهند تا کسانی که آن را قبول کردند هدایت یابند و حجت بر آنان که این حقایق را قبول نکردند، تمام شود.

همه مسلمانان وظیفه دارند نسبت به فتنه آفرینان بین مسلمانان و کسانی که برای ریختن خون و آبرو و نابودی اموال آنان تلاش می­کنند، هوشیار و آگاه باشند. کسانی که فعالیت آنان باعث شده مسلمانان نزد شرق و غرب به حامیان تروریست دینی و مذهبی و اصحاب فساد و کشتار به نام اصلاحات معروف هستند. حتی این امت مورد تمسخر در جهان قرار می­گیرند. در اسلام جایز نیست که اختلافات عقیدتی و فقهی که آسیبی به مبانی اساسی اسلام نمی­زند، وسیله­ای برای فسادانگیزی قرار گیرد. خداوند متعال در این باره می­فرماید: (وَ اِعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اَللّٰهِ جَمِيعاً وَ لاٰ تَفَرَّقُوا وَ اُذْكُرُوا نِعْمَتَ اَللّٰهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدٰاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوٰاناً وَ كُنْتُمْ عَلىٰ شَفٰا حُفْرَةٍ مِنَ اَلنّٰارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهٰا كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اَللّٰهُ لَكُمْ آيٰاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ) 

(و همگی به ریسمان خدا [قرآن و اهل بیت (علیهم السلام)] چنگ زنید، و پراکنده و گروه گروه نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آن گاه که [پیش از بعثت پیامبر و نزول قرآن] با یکدیگر دشمن بودید، پس میان دل های شما پیوند و الفت برقرار کرد، در نتیجه به رحمت و لطف او با هم برادر شدید، و بر لب گودالی از آتش بودید، پس شما را از آن نجات داد؛ خدا این گونه، نشانه های [قدرت، لطف و رحمت] خود را برای شما روشن می  سازد تا هدایت شوید).

شایسته است ما به عنوان علمای دین به مشکلی که مردم عراق با آن دست و پنجه نرم می­کنند توجه داشته باشیم. این مشکل دوری مردم از دین به خاطر عدم آگاهی نسبت به آن است. شما همانند استادیوم­های ورزشی و ... شاهد تجمع و ازدحام در مساجد و حسینیه­ها نیستید. بهترین روش برای دعوت به دین، تجسم عملی آن قبل از دعوت عقلی و دعوت رفتاری قبل از دعوت گفتاری است. باید بدانیم که مردم از رفتار عالمان دین بیشتر از نصیحت آنان می­آموزند. این همان راهی بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آن را پیمودند. ایشان از زمان ولادت تا چهل سالگی رفتار خود را بر گفتار خود مقدم داشتند تا جایی که به صادق امین معروف شدند. پس از آن تقریبا تا بیست و سه سال به رفتار همراه گفتار اولویت دادند تا جایی که هدایت عملی ایشان بیش از هدایت با گفتار بود. نتیجه آن نیز تولید جمعیت زیاد امت اسلامی بود. امروزه شهری از شهرهای بزرگ جهان را نمی­یابیم مگر این که در آن عده­ای با عبارت (لا اله الا الله محمد رسول الله) به وحدانیت خدا و رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم شهادت ندهند.

ما به عنوان عالمان دینی و روحانیان باید مسؤولان را به تفکر برای خدمت به ملت و فراهم کردن خدمات اساسی و تفکر برای ریشه کن کردن فقر و بیکاری و حفظ اداره­جاب از غرق شدن در تاریکی­ فساد مالی و اداری تشویق و ترغیب کنیم.

از خداوند متعال می­خواهیم میلاد باسعادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را در این سال سرآغاز خیر و خوشبختی برای همه مسلمانان و به ویژه مردم مظلوم عراق قرار دهد. ما نباید ناامید شویم. خداوند نسبت به این نکته به ما هشدار داده که: (لاٰ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اَللّٰهِ)

 (از رحمت خدا نومید نشوید)

و به ما وعده داده که با تلاش، پیروزی را نصیب ما می­کند: (وَ اَلَّذِينَ جٰاهَدُوا فِينٰا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنٰا)

(و کسانی که برای [به دست آوردن خشنودی] ما [با جان و مال] کوشیدند، بی تردید آنان را به راه های خود [راه رشد، سعادت، کمال، کرامت، بهشت و مقام قرب] راهنمایی می  کنیم).

و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته