بیانیه دفتر مرجع عالیقدر جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ حسین بشیر النجفی دام ظله بعد از اعلام بیماری کورونا به عنوان اپیدمی جهانی توسط سازمان بهداشت جهانی 10/3/2020 |
بسم الله الرحمن الرحیم سپاس خدایی را که غیر از او را ستایش نمیکنیم و ایمان و ستایش را فقط برای او از هر گونه شرکی خالص مینماییم. از او توبه میخواهیم و رضایت او را میطلبیم و عفو و بخشش او را خاضعانه خواستاریم. سلام و درود بر پیامبر رحمت و شفیع امت و اهل بیت عصمت و طهارت صلوات الله و سلامه علیهم أجمعین به ویژه ولی الله الأعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف که به یمن وجود او موجودات روزی میخورند و با جود و کرم او آسمان و زمین تثبیت میشوند. و لعنت خدا بر همه دشمنان و بدخواهان آنان تا روز واپسین. خداوند سبحان میفرماید: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ اَلْقُرىٰ آمَنُوا وَ اِتَّقَوْا لَفَتَحْنٰا عَلَيْهِمْ بَرَكٰاتٍ مِنَ اَلسَّمٰاءِ وَ اَلْأَرْضِ وَ لٰكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنٰاهُمْ بِمٰا كٰانُوا يَكْسِبُونَ ﴿الأعراف، 96﴾ و اگر اهل شهرها و آبادی ها ایمان می آوردند و پرهیزکاری پیشه می کردند، یقیناً [درهایِ] برکاتی از آسمان و زمین را بر آنان می گشودیم، ولی [آیات الهی و پیامبران را] تکذیب کردند، ما هم آنان را به کیفر اعمالی که همواره مرتکب می شدند [به عذابی سخت] گرفتیم. همه باید به این نکته توجه داشته باشیم که خداوند متعال آسمانها و زمین و نعمتهای موجود در آن را برای منافع بشر آفریده است بدون آن که خود به آنها نیاز داشته باشد. همچنین برانگیختن پیامبران و نزول کتب آسمانی از سر مهربانی به بندگان بوده است. خداوند سبحان میفرماید: لَقَدْ مَنَّ اَللّٰهُ عَلَى اَلْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ ﴿آلعمران، 164﴾ یقیناً خدا بر مؤمنان منّت نهاد که در میان آنان پیامبری از خودشان برانگیخت اما بندگان با اعمال ناشایست خود، موجبات محرومیت خود از رحمت و نعمتهای الهی را فراهم میسازند. باید بدانیم اگر گناهان روی هم متراکم شوند و با نافرمانی از خضوع و خشوع دربرابر خداوند-که ما را مستحق رحمت الهی میکند- همراه شود به جای رحمت الهی مستحق عذاب خواهیم شد. هیچ کس حتی فکر هم نمیکند گناهی که مرتکب شده است با گناهان مرتکب شده توسط مردم یا گناهانی که مرتکب میشوند برابر نیست. معصیت هر چند که کوچک باشد؛ اما در قیاس با بزرگی خداوند سبحان باز هم بزرگ است. اما از آنجایی که این گناهان کوچک –به زعم شخص گناهکار-متراکم میشوند و با گناهان دیگران تشدید میشوند همه مردم مستحق عذاب میگردند. اگر گناهی مرتکب میشویم و عذاب الهی بر ما نازل نمیشود یا با تأخیر نازل میشود نشانه مهربانی و لطف خداوند سبحان نسبت به ما است. بیماری کورونا که امروزه در جهان همه گیر شده شاید نتیجه تراکم گناهان و نافرمانی و عدم خضوع در برابر خداوند عز وجل باشد. این عذاب برای جلب توجه بندگان به سوی خداوند سبحان است تا به رحمت و مهربانی او بازگردند. خداوند متعال امتهای پیشین را از انواع عذاب خود در امان نگاه داشت مانند قوم یونس علیه السلام که ایمان واقعی و عملی به خداوند داشتند. و چه بسا نافرمانان و گناهکارانی که خداوند کوه را برای انداختن روی سرشان و نابود کردنشان از زمین بلند کرد؛ اما هنگامی که در برابر خدا خاضع و خاشع شدند، خداوند از عذاب آنها منصرف شد. نباید رحمت خداوند را نسبت به خود دور بدانیم. خداوند میتواند به دیده مهربانی به ما بنگرد و این بلای همه گیر را از ما دفع کند. ما باید تنها به وظایف خود در شرایط موجود پایبند باشیم: به آغوش توبه بازگردیم، به خداوند سبحان پناه ببریم و از مهربانی و لطف امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف کمک بخواهیم و به او و دعای او برای خود، توسل جوییم. لطف و مهربانی امام و دعای او برای ما تنها از طریق تقوی و محاسبه نفس و نیز پرهیز از ظلم نسبت به یکدیگر، هر چند کوچک، محقق میشود. باید به توصیههای متخصصان و پزشکان پایبند باشیم و به آنچه واجب میدانند عمل کنیم. برای تسهیل در عمل به توصیههای پزشکی و بهداشتی باید با یکدیگر همکاری کنیم. سبک شمردن و بی توجهی به دستوراتی که از طرف مقامات مسؤول مبارزه با این بیماری صادر میشود مطلقاً جایز نیست. عمل به این دستورات باعث حفظ جان بشریت و به ویژه مؤمنان خواهد شد. اهتمام و توجه به دعا کردن. دعا کلید رحمت خداوند است. به ویژه دعای روایت شده از امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام برای رفع بلای همه گیر که به شرح ذیل است: (أَدِم مُلکَکُ علی مُلکِکَ بلطفک الخَفِیّ) این عبارت را باید با اعتقاد به خدا، یقین و معرفت تکرار کنیم. در برخی احادیث معتبر نقل شده که رحمت و گشایش خداوند مرهون به یقین و معرفت الهی است. باید اعتقاد و یقین خالص و عاری از هر گونه شک و شبهه داشته باشیم که خداوند متعال خالق همه چیز است و زمام همه امور به دست اوست. پروردگارا به تو پناه آوردیم و بر تو توکل کردیم. به سوی تو توبه کردیم و بازگشتیم. به ما رحم کن، توبه ما را بپذیر که تو بسیار توبه پذیرنده و بخشندهای.
|