حجت الاسلام والمسلمین شیخ علی النجفی زید عزه پیام دفتر حضرت آیت الله العظمی شیخ بشیر النجفی دام ظله را در همایشی که در حسینیه فاطمیه در استان نجف اشرف به مناسبت یادبود شهید صدر اول (قدس سره) وخواهر مکرمه ایشان بنت الهدی (رض) و با مشارکت تعداد کثیری از میهمانان داخلی و خارجی و عالمان دینی و فرهیختگان و پژوهشگران و هم عصران آن شهید برگزار شده بود، قرائت کردند. حجت الاسلام والمسلمین علی النجفی در سخنان خود که در برابر جمع کثیری از شرکت کنندگان در این بزرگداشت ایراد کردند، بر نقش شهید صدر در نشر و ترویج اندیشه اسلامی تأکید کرده و گفتند: این تأثیر در تألیفات ایشان و مبارزاتشان با قدرتمندترین دیکتاتوری عصر کاملا آشکار و واضح است. همچنین ایشان به تغییر روش­ها و متدهای آموزشی در مدارس دولتی و نیز اصلاح شرایط معیشتی مردم کشور از طریق خدمات رسانی و تأمین نیازهای آنان تشویق و ترغیب نمودند. در ادامه متن پیام دفتر حضرت آیت الله العظمی شیخ بشیر النجفی دام ظله به این همایش را قرائت خواهید کرد:

بسم الله الرحمن الرحیم

سپاس پروردگار دو جهان را و درود و سلام بر اشرف پیامبران و حبیب خداوند دو جهان ابی القاسم محمد و بر اهل بیت شریف و مبارکشان و لعنت خدا بر همه دشمنان ایشان تا روز واپسین.

خداوند سبحان می­فرماید: (مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ رِجٰالٌ صَدَقُوا مٰا عٰاهَدُوا اَللّٰهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضىٰ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ مٰا بَدَّلُوا تَبْدِيلاً) 

(از مؤمنان مردانی هستند که به آنچه با خدا بر آن پیمان بستند [و آن ثبات قدم و دفاع از حق تا نثار جان بود] صادقانه وفا کردند، برخی از آنان پیمانشان را به انجام رساندند [و به شرف شهادت نایل شدند] و برخی از آنان [شهادت را] انتظار می  برند و هیچ تغییر و تبدیلی [در پیمانشان] نداده اند).

(لِيَجْزِيَ اَللّٰهُ اَلصّٰادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ وَ يُعَذِّبَ اَلْمُنٰافِقِينَ إِنْ شٰاءَ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اَللّٰهَ كٰانَ غَفُوراً رَحِيماً)

(تا سرانجام خدا صادقان را به سبب صدقشان پاداش دهد، و منافقان را اگر بخواهد عذاب کند یا [اگر توبه کنند] توبه آنان را بپذیرد؛ زیرا خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است).

در سالروز شهادت بزرگ ­مردی از بزرگان و قهرمانی از قهرمانان این ملت و نابغه­ای از نوابغ حوزه علمیه نجف اشرف هستیم که یاد این شخصیت جلیل و موضع گیری­های واضح و شجاعانه او در راه امت و ملت و اعتلای کلمه حق و سرسختی­های او در برابر باطل را برای ما زنده می­کند. او کسی نیست جز حضرت آیت الله العظمی فقیه نوآور و مبدع، اصولی کارکشته و بارع، اندیشمند بی بدیل شهید سعید سید محمد باقر صدر قدس الله روحه الطاهرة. خداوند این شخصیت عظیم را در جوار جد بزرگوارش رسول خدا صلی الله علیه وآله و پدر گرامیش علی بن ابی طالب علیه السلام مأوا دهد و او را از جامی سرشار از حوض کوثر در جنات نعیم بهره­مند سازد.

این سید بزرگوار وظایف خود را به خوبی انجام داد و این دار فانی را با سربلندی وداع گفت. او در این دنیا برابر هیچ باطلی سر خم نکرد و زیر بار ظلم نرفت و تسلیم گمراهی نشد و با مواضع آشکار خود راه انقلابیان را در مواجهه با باطل روشن نمود. با روح عرفانی خود مراتب ترقی سالکان را طی کرد و با اندیشه روشن خویش درهای اعتلا و رشد علمی را برای پژوهشگران گشود. وی ایمان راسخی داشت. از عقیده­ای استوار برخوردار بود و در راه حق فداکاری می­کرد. خداوند نیز از تلاش­های خالصانه او تقدیر کرد و در بهشت برین خود جایش داد و مرقد شریف ایشان را با پرتو قدس و رحمت خود سیراب کرد. سلام و درود خدا بر او و بر پدران، خاندان و فرزندان مطهر و اجداد معصومین او که خداوند شنونده دعا و استجابت کننده آن است.

مؤمنان عزیز! از سقوط نظام عفلقی (منسوب به أحمد میشل عفلق) صدام سال­ها می­گذرد و عراق همچنان در مسیر طوفان قرار گرفته است. به دلیل ناامنی خونها ریخته می­شود و خدمات عمومی وجود ندارد. مرجعیت با تمام وسع خود تلاش کرده که مانع نزاع مذهبی در کشور گردد، نزاعی که هدف و آرزوی مفسدان فی الأرض و تکفیریان و ... بود. خداوند متعال به مراجع عظام این امکان را داد که زمام امور را در اختیار ملت قرار دهند درحالی که ملت ما از آزادی انتخاب برخوردار نبودند و نمی توانستند کسی را که دوست دارند برای حکومت بر کشور انتخاب کنند. آرزو می­کنیم و امیدواریم که مردم در انتخابات پیش رو، آگاه و بصیر باشند و شخصی شایسته را برای این مسؤولیت خطیر انتخاب کنند.

چقدر از ضایع شدن حقوق ملت در همه عراق احساس اندوه و درد می­کنیم. مردم این کشور همه دین واحد، وطنی واحد و سرنوشتی واحد دارند؛ اما به روی یکدیگر سلاح می­کشند. ما به این خاطر مورد تمسخر بیگانگان و قدرتهای داخلی و خارجی دشمن عراق قرار می­گیریم. به خدا شکوه می­بریم و در سختی و راحتی به او تکیه می­کنیم.

همچنان مقدرات این  کشور در تاریکیِ نکات منفی به سر می­برد. روش­ها و متدهای آموزشی دوره صدام در مدارس حاکم است و مدارس ما مملو از اندیشه­های اختلاف مذهبی است. مسؤولان برای تحمیل عقاید یک مذهب بر مذهب دیگر تلاش می­کنند. تلاش عامدانه و خستگی ناپذیری برای سوق دادن مردم به سمت عدم پذیرش دین و آموزه­های آن انجام می­شود. آیا رواج و انتشار فساد اخلاقی مانند زن صفتی و کافه­های مشروب فروشی در پایتخت و ... دردآور نیست؟ آیا تأسف بار نیست که در کشور اسلامی به غیر مسلمانان اجازه داده می­شود محاسن خود را بلند کنند و مسلمانان را مجبور به تراشیدن آن نمایند؟ آیا ظالمانه نیست که در کشوری که قانون اساسی آن اقتضا می­کند همه به دین اسلام پایبند باشند، دستگاه قضایی این کشور تحت سیطره نظام بعث عفلقی است؟ آیا دردآور نیست که سرمایه­های کشور عراق به جیب بسیاری از صاحبان قدرت و ثروت سرازیر می­شود؛ اما مردم آن زیر فشار فقر ذلت­بار ناله می­کنند؟

چاره­ای نیست جز آن که ملت ما نسبت به وظیفه خود آگاه شوند و فاسدان و مفسدان را در زباله دان تاریخ درافکنند. این کار برای خداوند متعال سخت و دشوار نیست.

والسلام...